تبدیل آلودگی به یک ماده مفید و ایمن برای محیط زیست - وبلاگ نشر

به گزارش وبلاگ نشر، آنا داگلاس، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران اسکای نانو گفت: ما این آلودگی را به یک ماده مفید و ایمن برای محیط زیست تبدیل می کنیم.

به گزارش گروه دانشگاه وبلاگ نشر، چه می شد اگر بتوانیم دی اکسید کربنی را که نیروگاه ها در هوا رهاسازی می نمایند، جذب کنیم و آن را به چیزی مفید تبدیل کنیم؟ استارت آپ اسکای نانو (SkyNano) در کوشش است تا این امکان را فراهم کند.

این شرکت اولین نانولوله خود را فراوری نموده است، نانولوله ای که از کربن رهاشده به وسیله کارخانه سیکل ترکیبی John Sevier شهر تنسی در راجرسویل ساخته شده است.

نانولوله های کربنی که این شرکت فراوری می نماید می تواند برای ساخت اقلام کاربردی و بادوام مانند باتری ها و لاستیک ها استفاده گردد. آنا داگلاس، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران اسکای نانو گفت: ما این آلودگی را به یک ماده مفید و ایمن برای محیط زیست تبدیل می کنیم.

داگلاس گفت: ما در حال ساخت یک محصول واقعاً با ارزش هستیم که آن را در بازار رقابتی می نماید. این فناوری واقعا یک راستا فوری رو به جلو به سمت کربن زدایی است.

پیش از این از نانولوله های کربنی برای ساخت دوچرخه های فوق سبک برای تور دو فرانس، رنگدانه های بسیار تیره، قایق های بدون سرنشین و اجزای سازنده فضاپیمای ناسا استفاده شده است. آن ها آنقدر بالقوه مفید هستند که کری پینت، مهندس نانو Vanderbilt و یکی از بنیانگذاران اسکای نانو آن ها را طلای سیاه نامیدند.

میلیون ها نانولوله کربنی را در پلاستیک قرار دهید، محصول نهایی می تواند مانند آلومینیوم یا فولاد سبک و قوی گردد. کمی ترکیب شیمیایی آن ها را تغییر دهید و آن ها می توانند الکتریسیته را راهنمایی نمایند.

داگلاس در حالی که شیشه کوچکی از پودر سیاهی را در دست گرفت، گفت: این محصول نهایی ماست. با چشم غیرمسلح فقط مانند کربن سیاه به نظر می رسد. اما در زیر یک میکروسکوپ های الکترونی کمی شبیه اسپاگتی به نظر می رسد.

نانولوله های اسکای نانو از لوله کشی دی اکسید کربن از دودکش کارخانه و راهنمایی آن به راکتور نمک لیتیوم ساخته شدند.

بعضی از نانولوله های کربنی به طور طبیعی در دود آتش سوزی جنگل ها تشکیل می شوند. هر بار که در خانه شمعی روشن می کنید، این احتمال وجود دارد که فتیله مقداری نانولوله کربنی را به عنوان جزئی از دود آزاد کند.

سفالگران و شمشیرسازان باستانی بدون اینکه بدانند از قدرت فناوری نانو بهره می بردند. نانولوله های کربنی در لعاب های سفالی باستانی و شمشیر های فولادی دمشق که به علت استحکام خود مشهور هستند، کشف شده اند.

مانند سایر اجزای دود، احتمالاً نباید نانولوله های کربنی را استنشاق کنید. اما تاثیر طولانی مدت زیست محیطی آن ها نامشخص است. بعضی شواهد نشان می دهد که بعضی از باکتری ها ممکن است قادر به تجزیه زیستی نانولوله ها باشند.

نانولوله های کربنی از سال 1952 مشاهده شدند، زمانی که محققان در اتحاد جماهیر شوروی سابق گزارش دادند که رشته هایی از کربن ایجاد نموده اند.

سال 1991 دانشمند ژاپنی، سومیو ایجیما، ساختار نانولوله های کربنی را همراه با فرآیندی برای فراوری مطمئن آن ها توصیف کرد.

بازار فراوری جهانی نانولوله کربنی به حدود 3000 متریک تن در سال افزایش یافته است. اما بازار جهانی هنوز کوچک است، زیرا نانولوله های کربنی گران هستند و از حدود 100 دلار در هر کیلوگرم آغاز می شوند. فرآیند معمولی برای ساخت آن ها با هزینه های انرژی بالا و محصولات جانبی سمی همراه است.

هدف اسکای نانو تغییر آن با استفاده از فرآیندی است که تمیزتر است و به انرژی کمتری احتیاج دارد. به جای روش رسوب بخار شیمیایی که به شرایط خلا در دما های بالا احتیاج دارد، این شرکت از فرآیند الکتروشیمیایی استفاده می نماید که به انرژی کمتری احتیاج دارد و می تواند کربن را از دی اکسید کربن مضر موجود در هوا فراوری کند.

داگلاس گفت: الکتروشیمی روشی بسیار کم هزینه برای انجام کار ارائه می دهد. این ها اعداد بازدهی هستند که در سنتز فاز گازی سنتی کاملاً بی نظیر هستند.

این فرآیند به عنوان بخشی از سرانجام نامه دکترای داگلاس در دانشگاه واندربیلت توسعه داده شد. در سال 2020، داگلاس یک پروژه 2.5 میلیون دلاری از وزارت انرژی برای نشان دادن امکان ساخت نانولوله های کربنی با استفاده از گاز های گلخانه ای از نیروگاه های گاز طبیعی تضمین کرد.

در حال حاضر، اسکای نانو در حال فراوری مقادیر کمی از نانولوله های با درجه تحقیقاتی برای مشتریان خاص است. اما مدیران این شرکت امیدوارند که در چند سال آینده بتوانند به مشتریان تجاری خدمات ارائه دهند.