نوش آباد ، سرزمینی پایین پله ها - وبلاگ نشر

به گزارش وبلاگ نشر، شهر زیرزمینی نوش آباد کاشان، دنیایی اسرارآمیز کنده شده به دست انسان است که در سال 83 کاملاً اتفاقی کشف شد. شهری سه طبقه در زیرزمینِ شهری دیگر.

مطلبی درباره دیوار چین می خواندم که حکام، جلوی مهاجمان را از روی دیوار می گرفتند. به فکر ایران مان افتادم که مردمش در طول تاریخ، بارها با سازه های دفاعی متعدد جلوی بیگانگان را گرفتند. اما چیزی عجیب تر از برج ها و قلعه ها و… به چشمم خورد. آن هم زمانی بود که ساکنان بعضی شهرها تصمیم گرفتند برای نجات جان شان، پناهگاهی در اعماق زمین برای خود بسازند. درواقع آن ها شهر زیرزمینی نوش آباد کاشان را، مشهور به اوی برای خود ساختند.

کجابریم؟

به کاشان که برسی. از مدخل شهر که وارد شوی، تابلوها دست روی نقطه کنجکاوی ات می گذارد تا تو را با عبارت نوش آباد قلقلک دهد. تا حاضر شوی از پله های داخل چاهی پایین بروی. بروی و بروی تا از فضایی نیمه تاریک وارد جهانیی دیگر بشوی. جهانیی که به دست انسان کنده شده. شهری در سه طبقه به عمق 4 تا 18 متر زیر زمین. جایی که بزرگ ترین و منحصربه فردترین نمونه معماری دست کَن جهان است. شهری در زیرزمینِ شهری دیگر.

سرزمین اسرار آمیز پایین پله ها

جالب است به شما بگویم در شهر زیرزمینی نوش آباد، هیچ صدایی از طبقه بالا که شهر است، به گوش نمی رسد. شهری نمناک در 8 کیلومتریِ شهر کاشان با ساختاری متراکم و تودرتو و راهروهای فراوان، با بهره گیری از یک ساختار نظامی و دفاعیِ استراتژیک، که توسط مقنی های ماهر در دوره ساسانی کنده شده است. جایی که در سال 1383 به طور کاملاً تصادفی، در زمان حفر چاه آب و در اثر سقوط یکی از مقنی ها در آن، کشف شد.

نفس راحت بکشید حتی زیر زمین

چه رازی بی جواب مانده تر در این شهر زیرزمینی می تواند وجود داشته باشد؟ این که چطور در این جهان نفس بکشیم؟

سیستم تهویه و جریان هوا در این شهر زیرزمینی، یکی دیگر از شگفتی های جهانی اعماق نوش آباد است. می توان در تمام 3 طبقه نفس عمیق کشید و با توجه به تودرتو بودن فضاها، هیچ گونه مشکل تنفسی برای افراد ایجاد نمی گردد؛ در حالی که روی سطح نوش آباد و کاشان هم نمی گردد چنین نفس راحتی کشید!

اوی چرا؟

در کاشان و در گویش کاشانی معادل آهای فارسی، کلمه اوی است که در لغت نامه دهخدا آمده است.

از آن جا که ساختار شهر زیرزمینی نوش آباد تودرتو و تاریک بود، در قدیم افراد برای پیدا کردن یکدیگر با کلمه اوی همدیگر را صدا می نموده اند. همچنین، مقنی ها هنگام حفر شهر زیرزمینی، برای جابه جایی ظرف های پر از خاک، فریاد می زدند اوی و فردی که مسئول بالا کشیدن دلو بوده است، با شنیدن آن متوجه شده و ظرف خاک را بالا می کشیده است.